Beceri ile yetenek arasında nüans vardır. Yetenek, bir şeyi yapabilme gücümüzdür. Doğuştan gelir ve öğrenilerek kazanılmaz ancak yeteneğin eğitim ile fark edilmesi ve gelişimi kolaylaşır.

Oysa ki beceri, eğitim ve tecrübe ile elde ettiğimiz maharetlerimizdir. Beceri kazandığımız bir şeyi ustalıkla yapabiliriz zira beceri, öğrenilerek ve deneyimleyerek kazanılır.

Çocuklara beceri kazandırmanın en kolay dönemi ise 1,5- 3,5 yaşları arası olan özerklik dönemidir. Bu yaşlarda çocuklarda içsel yönelimler oluşur. İçsel yönelimlerin beslendiği duygu ise merak duygusudur. Yoğun şekilde merak duygusu barındıran çocuk, gözlemlediği her şeyi deneyimlemek ister.

Beceri kazanımı, hatalar ve tekrarların olduğu deneyimleme ile elde edilir. Hatalarına ve tekrarlarına rağmen fırsatlar verilen çocuk ancak beceriler kazanabilir. O nedenle çocuğun yaşına uygun yapabileceklerini, ebeveynin yapması çocuğu bir çok konuda beceriksiz yapar.

Çocuktaki içsel yönelimlerden biri de çocuğun azimli oluşudur. Azimle harekete geçen çocuğu durdurup çocuğun yapabileceği şeyi kendi yapan ebeveyn, çocuğunun beceri kazanmasına engel olmak ile kalmaz; çocuğu bu tutumuyla yetersiz hissettirir, çocuğun saldırgan davranışlar göstermesine neden olur, çocuğun merak duygusunu köreltir ve çocuğun gösterdiği azmi elinden alır.

Çocuğuna beceriler kazandırmak isteyen ebeveyn ilk olarak, çocuğunu gözetimli olarak özgür bırakmalıdır. Çocuğuna yardım etmek yerine destek olmalı, onun sosyal ortamlarda sıkça bulunmasını sağlamalı, onu doğayla sık sık temas ettirmeli, onun ince ve kaba motor gelişimini destekleyen etkinliklere katılımını sağlamalı, onu spor, sanat ve müzik gibi aktiviteler ile buluşturmalı ve onun her yeni deneyimini takdir ile karşılayıp yeterlilik ve değerlilik duygularını besleyerek özgüven kazandırmalıdır.

Unutmayın ki vaktinde kazanılamamış her becerinin altında kaybedilmiş bir özgüven duygusu vardır.